A l'entrada del temps clar

Us deixe aquest poema tant bonic i sobretot la versió musicada, tant fresca tant viva, tant plena de joia...al remat, supose, tant primaveral.

BENVIGUDA, PRIMAVERA

A l'entrada del temps clar, eya
Per jòia recomençar, eya
E per jelòs irritar, eya
Vòl la regina mostrar
Qu'el'es si amorosa
A la vi', a la via, jelòs,
Laissatz nos, laissatz nos
Balar entre nos, entre nos.
El' a fait pertot mandar, eya
Non sia jusqu'a la mar, eya
Piucela ni bachalar, eya
Que tuit non vengan dançar
En la dansa joiosa.
A la vi', a la via, jelòs,
Laissatz nos, laissatz nos
Balar entre nos, entre nos.
Lo reis i ven d'autra part, eya
Per la dança destorbar, eya
Que el es en cremetar, eya
Que òm no li vòlh emblar
La regin' aurilhosa.
A la vi', a la via, jelòs,
Laissatz nos, laissatz nos
Balar entre nos, entre nos.
Mais per nïent lo vòl far, eya
Qu'ela n'a sonh de vielhart, eya
Mais d'un leugièr bachalar, eya
Qui ben sapcha solaçar
La dòmna saborosa.
A la vi', a la via, jelòs,
Laissatz nos, laissatz nos
Balar entre nos, entre nos.
Qui donc la vezés dançar, eya
E son gent còrs deportar, eya
Ben pògra dir de vertat, eya
Qu'el mont non aja sa par
La regina joiosa.
A la vi', a la via, jelòs,
Laissatz nos, laissatz nos
Balar entre nos, entre nos.

Anònim. SXII